วิธีจัดการกับคนหน้าบึ้ง
โพสต์นี้มีสองตอน ตอนแรกเป็นไดอารี่ประจำวัน ตอนที่สอง เป็นข้อคิดที่อยากแบ่งปัน
🌸ไดอารี่ 2 พ.ย.2564
เย็นนี้แวะดูของที่ร้านหนึ่งในศูนย์การค้าก่อนเข้าโรงพยาบาลจุฬาฯ ไม่ได้มาที่นี่นานแล้ว ขอแวะดูเสื้อผ้าขนมนมเนยให้สนุกฉลองเปิดประเทศเสียหน่อย
😬ชอบขนมร้านนี้ เคยซื้ออยู่หลายครั้งตอนไปเที่ยวอังกฤษกับฝรั่งเศส เลือกขนมได้สองอย่าง เดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อจ่ายเงิน พนักงานพูดเสียงดังว่า “ขอหมายเลขเดอะวันการ์ด” (ไม่มี “ค่ะ” แต่ช่างเถอะ เราไม่ใช่คนเจ้ายศเจ้าอย่าง ไม่ต้อง คะขาก็ได้ ) เสียงเธอดังจนตกใจ เธอคงคิดว่าเราหูตึงเลยตะโกนแบบนั้น (เอ! หรือว่าเธอหูตึง เพราะคนที่หูตึงจะได้ยินไม่ชัดเลยมักจะพูดเสียงดัง)
☹️เธอหน้าบึ้ง ไม่ยิ้มเลย ผิดกับพนักงานร้านขนมญี่ปุ่นเมื่อกี้ที่แวะกินไอศกรีม ที่นั่นพนักงานยิ้มและโค้งบ่อย ทำให้รู้สึกอบอุ่นใจ เลยแวะไปกินบ่อยๆ)
😭จ่ายเงินแล้วเดินออกจากร้าน นึกถึงครั้งก่อนๆที่เคยมาร้านนี้ มาครั้งใด ไม่ว่าสาขาไหนก็ตาม จะพบพนักงานที่หน้าบึ้งหรือไม่ก็หน้าเรียบเฉย บางทีก็หน้าเครียดและมองเราแบบ “เธอเข้ามาผิดร้านหรือเปล่า?” บางครั้งรู้สึกว่า เขาคงคิดว่าฉันจะไม่ซื้อกระมัง เลยไม่ต้อนรับเอาเสียเลย (จริงๆ เราก็ชมของซะมากกว่า เพราะของมันแพง) บางทีก็คิดว่า เอ! อาจเป็นเพราะร้านขายของฝรั่ง พนักงานคงหัวสูงหรือเปล่า ไม่ต้อนรับคนธรรมดาแบบเราที่สะพายเป้ใบละแค่สองพัน ใส่เสื้อยูนิโคล่ลดราคา ไม่ใช่มาดคุณหญิงคุณนายไฮโซที่มีทรงผมป่องแบบรังนก (อันนี้ลูกชายสั่งห้ามเด็ดขาดว่า”แม่.. ถึงจะใส่ชุดผ้าไหม แต่งตัวสวยยังไงก็ตาม ห้ามทำผมทรงรังนกเป็นอันขาด”)
บอกตรงๆ เวลาจะเดินเข้าร้านนี้ทีไรก็คิดแล้วคิดอีก อยากไปซื้อของนะ แต่ไม่อยากเจอคนหน้าบึ้งใส่!
🔴ข้อคิด
เพราะอาจารย์เจอพนักงานที่หน้าบึ้งบ่อย แรกๆก็หงุดหงิด แต่ตอนหลังก็บอกตัวเองแบบนี้
1.อย่าไปถือสาหรือรู้สึกแย่เลย เขาหน้าบึ้งก็ไม่เกี่ยวกับเรา เราไม่ใช่พี่น้องเพื่อนฝูงที่ต้องเจอกันบ่อย พบกันแค่ 5 นาทีเดี๋ยวก็จากกันแล้ว
- คนขายคงไม่มีความสุข คงมีปัญหาครอบครัว คงทะเลาะกับสามีมาแล้วยังมีอารมณ์ค้าง หรือลูกคงหนีโรงเรียน ฯลฯ
- น่าสงสารเขาที่ไม่มีความสุข หวังว่าปัญหาของเขาคงแก้ได้โดยเร็ว และยิ้มได้อีกครั้ง
- ดีเสียอีก ไม่ต้องเข้าไปซื้อบ่อยๆ ไม่ต้องเสียเงิน ไม่ต้องอ้วน55
✅ สรุปอีกนิดว่า
- หากมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น ลองถามตัวเองว่าสำคัญไหม ถ้าไม่สำคัญก็ทิ้งมันไป (ทำตกพื้นไปเลย อย่าถือไว้)
- หลายเรื่องเราไม่ได้เป็นสาเหตุ ไม่ใช่เป็นเพราะเรา
3.หาคำอธิบายอื่นๆ อย่ามีคำอธิบายเดียว คำอธิบายเดียวมักเป็นความคิดอัตโนมัติเชิงลบ
- บางเรื่องแก้ได้ก็แก้ซะ บางเรื่องแก้ไม่ได้ ก็อย่าไปเสียเวลา
- อย่าให้อารมณ์หรือรังสีลบของคนอื่น มามีอิทธิพลต่อความสงบสุขของใจเรา มีฉากกั้นรังสีอำมหิตเสียบ้าง
🚫เรื่องหน้าบึ้ง เป็นเรื่องธรรมดา ใครๆก็หน้าบึ้ง อาจารย์เองบ่อยครั้งก็หน้าบึ้งหน้าเครียดจนลูกศิษย์กลัว คนไข้เกรง ส่วนใหญ่ก็เพราะดูเคสที่ยาก ทำจิตบำบัดมันเหนื่อย อธิบายพ่อแม่เยอะๆ ก็เหนื่อย และอาจารย์เป็นคนจริงจัง แต่ก็พยายามรู้ตัวให้ไว และมักจะขอโทษพ่อแม่ว่า “หมออาจดูดุไปหน่อย ต้องขอโทษด้วยนะคะ”
✴️ทำให้คนอื่นไม่สบายใจ ก็ขอโทษซะ เท่านั้นเอง ( แต่อย่าทำบ่อยล่ะ อันนี้สอนตัวเองนะ 55)
