ความซื่อสัตย์ในชีวิตคู่
1.พอพูดถึงความซื่อสัตย์ซื่อตรง ความไว้วางใจได้ ในชีวิตคู่ คนส่วนใหญ่มักนึกถึงเรื่องการนอกใจ หรือมีกิ๊ก เสียมากกว่า แต่จริงๆ เรื่องความไว้วางใจได้เกี่ยวกับเงินๆทองๆ นั้นเป็นประเด็นที่พบบ่อยกว่าเรื่องกิ๊กเสียอีก แต่คู่รักมักปล่อยผ่าน เพราะมันไม่ทำร้ายความรู้สึกมากเท่าการนอกใจ
2.ความจริงใจต่อกัน ความรู้สึกว่าเราไว้ใจอีกฝ่ายหนึ่งได้เป็นเรื่องสำคัญ ถือเป็นเสาหลักของชีวิตรักเลยทีเดียว โดยเฉพาะหากก้าวจากชีวิตรัก มาเป็นชีวิตคู่ มาสร้างครอบครัวด้วยกัน ยิ่งสำคัญมากๆ เพราะมันเป็นการลงทุนครั้งยิ่งใหญ่ เดิมพันสูงพอๆกับซื้อหุ้นไทย55
3. ถ้าเรารู้สึกว่าเราไม่สามารถไว้วางใจอีกฝ่ายหนึ่งได้ ไม่มั่นใจว่าที่เขาพูดว่า “ใช่” คือใช่จริงไหม? “ไม่ใช่” คือไม่ใช่จริงหรือเปล่า? เราก็ไม่อาจจะดำเนินชีวิตในแต่ละวันได้อย่างสงบสุขเพราะมันจะเกิดสงสัยระแวง ต้องคอยตรวจสอบตลอดเวลา
4. ผลตามมาที่สำคัญ คือเราจะไม่สามารถสร้าง intimacy หรือความรักใคร่ผูกพันอันลึกซึ้งได้ และในที่สุดจะมีช่องว่างเกิดขึ้นระหว่างเราสองคน
5. จะสร้างความไว้วางใจได้ สิ่งที่สำคัญก็คือต้องมีความกล้าหาญ คนที่จะบอกความจริงได้จะต้องเป็นคนที่มีกึ๋นหรือมีความกล้าหาญตามสมควร
6. คนส่วนใหญ่ไม่บอกความจริงเพราะมีความกลัว เช่นอาจกลัวว่าจะถูกปฏิเสธ กลัวว่าอีกฝ่ายหนึ่งจะไม่ยอมรับเรา จะไม่รักเราเหมือนเดิมถ้ารู้ความจริง
7.แต่ถ้าปกปิดความจริงเอาไว้แล้วไม่ยอมบอกทั้งหมด ก็จะทำให้ความสัมพันธ์มีปัญหาแน่นอน หากอีกฝ่ายมารู้ความจริงด้วยตัวเองทีหลัง
8.เวลาบอกความจริงในเรื่องที่สำคัญ ถ้าบอกตอนที่อีกฝ่ายยังไม่อยู่ในสภาวะที่จะประมวลข้อมูลได้ดีพอ เช่น กำลังมีเรื่องไม่สบายใจ กำลังป่วยอยู่ หรือยังไม่มีสมาธิ ก็อย่าเข้าข้างตัวเองว่า “ฉันบอกแล้วนะ!” สิ่งที่ควรทำคือ ถ้าเป็นเรื่องสำคัญ ต้องบอกอย่างตั้งใจ นั่งลงคุยกันอย่างจริงจังเลย ให้มั่นใจว่าอีกฝ่าย “เก้ท-get” หรือ รับรู้สิ่งที่เราบอก อย่างชัดเจนแจ่มแจ้ง (อย่าบอกแบบผ่านๆหรือพูดลอยๆด้วย) ต้องกล้าหาญพอที่จะทำแบบนั้น เขาจะพอใจหรือไม่พอใจก็ยืดอกยอมรับ แล้วจะได้ไปต่อได้ ทั้งในแง่การแก้ปัญหาการเงินที่เกิดขึ้น และในแง่ความสัมพันธ์ระหว่างกันด้วย
9. ในการพูดความจริง อย่ากลัวการทะเลาะกัน ชีวิตคู่ที่แข็งแกร่ง จะต้อง “ทะเลาะกันแล้วคืนดีกัน”ได้
10. ชีวิตคู่ไม่ใช่ของง่าย ทำให้ดีที่สุด ตรวจสอบตัวเองว่ามีอะไรที่ต้องแก้ไขบ้าง อย่าลืมว่า มันไม่ใช่แค่ “ฉัน” แต่มันเป็น “เรา”
ข้อสุดท้าย ขอบคุณท่านชายพจน์ ที่ทำให้เราเรียนรู้บทเรียนสำคัญของชีวิต
