ความรับผิดชอบในการอยู่ร่วมกัน

ถนนหนทางในอิสราเอลมีเศษขยะเยอะไปหน่อย พอเดินเล่นแล้วก็คิดถึงถนนในญี่ปุ่น….

วันนี้เดินเล่นในเมืองเทลอาวิฟ (Tel aviv) บนถนนคิงจอร์จ คนที่นี่ชอบเลี้ยงสุนัข แล้วพาสุนัขมาเดินเล่น เห็นสุนัขตัวใหญ่สีดำตัวหนึ่งวิ่งมาหยุดอยู่ข้างหน้าเราซักสามเมตรแล้วก็นั่งอึ นึกอยู่ในใจว่านี่ไง สาเหตุที่ทำให้ถนนไม่สะอาด เห็นเจ้าของเดินเข้าไปดึงปลอกคอเจ้าตูบ ก็นึกในใจต่อไปว่า หนุ่มคนนี้คงปล่อยกองขี้หมาเอาไว้ข้างถนนแน่เลย

แต่ที่ไหนได้เค้าควักถุงพลาสติกสีเขียวออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วก็ก้มลงหยิบขี้หมากองโตใส่ถุง ผูกปากถุงแล้วก็เดินหิ้วถุงจากไปพร้อมกับเจ้าตูบ

ดีใจจริงๆ ที่ยังมีคนที่รับผิดชอบ

สังคมอยู่ได้ก็เพราะยังมีคนที่รับผิดชอบแบบนี้แหละ

แม้จะเพียงไม่กี่คนก็ตาม

ความรับผิดชอบเป็นเรื่องสำคัญในการอยู่ร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นการอยู่ร่วมกันระหว่างสามีภริยาแค่สองคน หรือการอยู่ร่วมกันระหว่างพ่อ-แม่-ลูก (หลายบ้านทะเลาะกันทุกวันก็เพราะเจ้าความรับผิดชอบนี่แหละ!) ไปจนถึงวงกว้างขึ้นในชุมชนและในสังคมใหญ่

แต่ความรับผิดชอบนี้จะสอนกันอย่างไร?

คำตอบคือ มันเป็นสิ่งที่ต้องปลูกฝังมาตั้งแต่เล็ก เพราะมันจะต้องเป็นอุปนิสัยเป็นความเคยชินมันถึงจะทำได้จริงๆ การมีความรับผิดชอบไม่ใช่ของง่าย มันทำให้เราเหนื่อย คนส่วนใหญ่ชอบสบาย ความชอบสบายนี่แหละที่ทำให้เขาทำพฤติกรรมในแบบที่ไม่รับผิดชอบ

แต่จะมีสักกี่คนที่อดทนกับความไม่สบาย ที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองต้องทำ นี่คือเหตุผลที่บอกว่ามันจะต้องปลูกฝังตั้งแต่เล็ก เพราะว่าถ้าเราไม่ปลูกฝังความที่จะอดทนและยอมที่จะ “ไม่สบาย” ตั้งแต่เล็ก มันก็จะเป็นสิ่งที่ยากมากที่จะทำเมื่อโตขึ้น

พรุ่งนี้มาต่อกันว่า จะปลูกฝังความรับผิดชอบได้อย่างไรนะคะ ตอนนี้ขอไปเดินสังเกตผู้คนที่ตลาดในเทลอาวิฟก่อนค่ะ….

ส่วนแฟนเพจที่มีลูก ก็ขอให้การบ้านเป็นคำถามสักข้อหนึ่ง นั่นคือ วันนี้คุณฝึกลูกให้หัดที่จะ “ไม่ สบาย” บ้างหรือยัง? ฝึกให้ “ลำบาก” ฝึกให้ “อดทน”บ้างหรือยัง? เพราะนั่นเป็นข้อแรก ในการสร้างนิสัยรับผิดชอบค่ะ
(ปล. วันนี้เอารูปเมืองเก่า Jaffa ที่อยู่ติดเทลอาวิฟ มาฝากค่ะ)

#ปั้นใหม่ #ปั้นใหม่โดยอาจารย์หมออุมาพร #สร้างวินัยให้ลูกคุณ