ฝึกวินัยให้ลูกแสนเหนื่อยแต่คุ้ม

ร้อยละ 99 ของเด็กที่พ่อแม่พามาปรึกษาจะมีปัญหาขาดวินัยแทรกอยู่ด้วยเสมอ..

วันนี้ขอเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นตอนที่เบน ลูกชายเรียนอยู่ม.1 เรื่องนี้ยาวสักนิด เพราะอาจารยจดบันทึกไว้ละเอียด แต่พออ่านจบ คุณจะร้องว่า “อ๋อ! เข้าใจแล้วว่าฉันต้องทำอย่างไร”

ฝึกวินัยให้ลูกน่ะมันเหนื่อยนะ!

เรื่องนี้เป็นความรู้สึกของแม่ล้วนๆ ว่าฝึกวินัยให้ลูกน่ะมันเหนื่อยแสนเหนื่อย …คิดดูซิ แม่ต้องตื่นแต่เช้าไปสอนนิสิตแพทย์ ตรวจคนไข้ ทำงานเต็มวัน ตอนเย็นกลับมาทำกับข้าว ล้างจาน ตอนค่ำก็ต้องเขียนตำรา ทำงานวิจัย แล้วก่อนนอนยังต้องมารบกับลูกอีก! แต่ผลลัพธ์ก็สุดคุ้ม จากเด็กที่ไม่ยอมเทขยะ ในที่สุดก็เรียนจบเกียรตินิยม วิศวะ จุฬาฯ เป็นนักกิจกรรม เป็นประธานและหัวหน้างานหลายอย่างตอนที่เรียน ในที่สุดก็ไปทำงานปตท.สผ. แล้วลาออกมาตั้งบริษัทของตัวเอง )

❎…..“การเทขยะเป็นงานหนึ่งที่แม่จะมีปัญหาเสมอ โดยเฉพาะกับเบน เบนชอบลืมเทขยะ ไม่รู้ว่าลืมจริงหรือตั้งใจลืม แต่แม่ต้องการฝึกระเบียบวินัยให้ลูก แม่คิดว่าหากลูกไม่มีความรับผิดชอบในเรื่องเล็กๆ ลูกจะมีความรับผิดชอบในเรื่องใหญ่ๆ ได้อย่างไร
คิดแบบนี้แล้ว แม่ก็เลย”กัดไม่ปล่อย”
แม่จะเช็คเรื่องการเทขยะทุกคืน หากสามทุ่มแล้วยังไม่เท แม่ก็จะไปเรียกเบนมาเท
คืนนี้ สามทุ่มแล้วเบนยังไม่ได้เทขยะ แม่เลยเข้าไปที่ห้องนอนของเบน บอกว่า
“เบน เทขยะได้แล้วลูก”
เบนคลี่ผ้าห่ม กำลังจะล้มตัวลงนอน
“ไปซะลูก” แม่ยืนที่ข้างเตียง เบนรู้นิสัยแม่ดีว่ามักจะยืนดูเพื่อให้แน่ใจว่าลูกจะทำตามคำสั่งจนเสร็จ
เบนเอ่ยปากตัดพ้อ “ทำไมบ้านอื่นเขามีคนใช้ เขาไม่ต้องเทขยะ แต่บ้านเราต้อง…? “
แม่เงียบ ไม่โต้ตอบ เพราะมันจะเป็นการต่อล้อต่อเถียงกัน และอาจทำให้อารมณ์เสียด้วยกันทั้งคู่ อันที่จริงนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ลูกพูดแบบนี้
เบนเห็นแม่ยืนอยู่ข้างเตียง ไม่ยอมไปไหน เบนก็เลยลุกจากเตียงอย่างเสียไม่ได้ หน้าบึ้ง เดินกระแทกเท้าออกไปเทขยะ
แม่ไม่สนใจอาการโกรธหรือประท้วงหรอก ขอเพียงให้ลูกทำในสิ่งที่ต้องทำก็พอ แม่ไม่ได้หวังจะให้ลูกเต็มใจทำ เพราะว่ากันตามความจริงแล้ว มันไม่สนุกที่จะต้องเดินไปเทขยะทั้งๆ ที่กำลังง่วงตาปรือ ดังนั้นจะให้ลุกไปพร้อมรอยยิ้มได้อย่างไร?
แม่คิดว่ารุ่งขึ้นเบนจะจำได้ ไม่ต้องเตือนเรื่องเทขยะอีกแล้ว แต่เปล่าเลย! ตอนสามทุ่ม ถุงขยะก็ยังคงอยู่ในครัว
แม่เดินไปที่ห้องนอนของเบน เห็นลูกกำลังจะล้มตัวลงนอน
“ไปเทขยะซะก่อนลูก”
“โธ่แม่….คืนนี้ไม่ไหวแล้ว เบนไปแข่งฟุตบอลมา เหนื่อยมากเลย ขอนอนเถอะ แล้วจะเทพรุ่งนี้เช้า ไม่ให้แม่ต้องเตือนเลย”
“หากทิ้งไว้ทั้งคืน ครัวคงเหม็นแย่ เทคืนนี้เถอะลูก “
“ทำไมแม่ต้องให้เทด้วย? ก็บอกแล้วว่าเหนื่อย รอไว้พรุ่งนี้เถอะ”
“เบน” แม่เดินเข้าไปนั่งที่ปลายเตียง แล้วพูดอย่างจริงจังแต่สงบ “เบนคิดว่าเรื่องเทขยะเล็กน้อยนี้ แม่ทำเองกับสั่งให้ลูกทำ อย่างไหนจะง่ายกว่ากัน?” เบนพึมพำว่า “แม่ทำเอง”
“ใช่ แม่ทำเองง่ายกว่า แต่เพราะมันเป็นหน้าที่ของเบน แม่อยากฝึกลูกให้รับผิดชอบต่อหน้าที่ วัตถุประสงค์ของแม่ไม่ใช่การฝึกให้ลูกเทขยะ แล้วโตขึ้นมาทำงานเก็บขยะ แต่ฝึกให้รับผิดชอบ ความรับผิดชอบเป็นสิ่งสำคัญในชีวิตของคนเรา แม่รู้ว่าลูกเหนื่อยไม่อยากลุก และแม่เองทำแทนลูกได้ไม่ยาก แต่ที่ยืนยันให้ลูกทำ ก็เพราะต้องการเห็นเบนเป็นคนรับผิดชอบ ความรับผิดชอบคือ การทำหน้าที่ของตัวเอง ทั้งๆที่ ไม่อยากทำ”
เบนลุกขึ้นไปเทขยะแต่โดยดี
คืนที่สาม….แม่คิดว่า เตือนมา 2 คืนแล้วลูกคงจำได้ แต่ไม่ใช่เลย สามทุ่มแล้วขยะก็ยังไม่ได้เท แม่เลยเข้าไปในห้องของเบนอีก เบนนอนอยู่บนเตียง ดูท่าทางเหน็ดเหนื่อยและตาปรือทีเดียว
“แม่ คืนนี้ไม่เทไม่ได้เหรอ? เบนจะนอนแล้ว”
“หากเบนจะนอน ก็ควรเทขยะให้เสร็จ แม่จะได้ไม่ต้องมาปลุกเบน”
“เบนง่วง ไม่อยากลุกเลย”
“แม่รู้… เวลาง่วง แม่เองก็ไม่อยากลุกไปทำอะไร แต่ลุกไปเถอะลูก สองนาทีเท่านั้นเอง”
“เว้นคืนเดียวไม่เป็นไรหรอกแม่”
“อย่าเลยลูก หากแม่ยอมคืนนี้ ก็คงมีคืนต่อๆ ไป แม่ไม่อยากให้เบนเป็นคนไม่มีระเบียบวินัย ไปเถอะลูก” เบนลุกขึ้นจากเตียง แม่ย้ำว่า “แล้วอย่าลืมด้วยว่า หากจะเข้านอนก็ต้องเทขยะก่อน จะได้ไม่ถูกปลุกมาแบบนี้”
คืนนี้เป็นคืนที่ 4 แม่ตั้งใจจะคอยดูว่า ลูกจะเทขยะเองหลังจากถูกเรียกมาสามคืนติดกันหรือไม่ หากลูกไม่เทเอง แม่ก็จะเลิกพูดแล้ว เพราะแม่เหนื่อยเต็มที แม่จะเทขยะเองโดยไม่คาดหวังว่าลูกจะทำอีก
สามทุ่ม 5 นาทีแล้วลูกยังไม่เอาขยะไปเทเลย
แม่เดินไปที่ประตูห้องเบน ปกติลูกเพียงแง้มประตูไว้เท่านั้น ไม่ได้ปิดล็อค แม่มองดูจากข้างนอกผ่านช่องประตูที่แง้มอยู่ เห็นลูกนอนอยู่บนเตียง ห่มผ้าห่มเรียบร้อยแล้ว
แม่ถอดใจ กำลังจะเหลียวหลังกลับเพื่อไปเทขยะเอง แต่ในทันทีนั้นแม่ก็เห็นเบนทะลึ่งขึ้นจากเตียง เหมือนนึกอะไรที่สำคัญขึ้นมาได้ ลูกเดินไปที่ประตู แม่รีบถอยออกไปหลบที่หลังประตู
เบนเดินเข้าไปในครัวอย่างง่วงงุน หยิบถุงขยะไปเท ล้างมือ แล้วกลับไปนอน
แม่รู้สึกชื่นใจอยู่ลึกๆ ไม่เสียแรงที่อุตส่าห์ “กัดไม่ปล่อย” ถึง 3 คืน
ตั้งแต่นั้นมาเบนเทขยะเองแต่โดยดี ไม่มีประท้วง ไม่มีเบี้ยว ช่วงหลังๆ ลูกอ่านหนังสือดึกถึงห้าทุ่ม ก็จะเทช้า และแม่ต้องเตือนบ้าง แต่ลูกก็เทขยะก่อนเข้านอนทุกครั้ง”…….

🎈เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จะฝึกวินัยลูกให้ได้ พ่อแม่ต้องอดทน หนักแน่น และใจนิ่ง
อ้อ! แล้วต้อง ’“กัดไม่ปล่อย” ด้วย!!!!!

ปล. หวังว่าคุณอ่านแล้วก็จะชัดเจนขึ้นว่าต้องทำอย่างไร การฝึกวินัยลูกต้องทำอย่างมีหลักการ จึงจะได้ผล อยากให้พ่อแม่อ่านหนังสือ best seller ของอาจารย์ “สร้างวินัยให้ลูกคุณ” และเรียนคอร์สออนไลน์ “เลี้ยงลูกใหม่ปั้นให้ดี” ลดพิเศษเฉพาะเดือนนี้เท่านั้น!