Row row row your boat • ปั้นใหม่ เลี้ยงลูกใหม่ ปั้นให้ดี

#สอนลูกสู้โควิดสอนลูกสู้ชีวิต
บทเรียน 4

ฃหลานชายวัย 2 ขวบชอบร้องเพลงนี้พร้อมกับทำท่าพายเรือ กับคุณพ่อ เพลงนี้อาจารย์ก็ชอบร้องตอนเป็นเด็ก เนื้อเพลงสั้นมาก ร้องแป๊บเดียวก็จำได้เลย
Row, row, row your boat
Gently down the stream
Merrily, merrily, merrily, merrily
Life is but a dream

“พายเรือของเธอไปตามลำน้ำอย่างเบามือ ด้วยความร่าเริงใจ ชีวิตเป็นเพียงความฝัน”

จริงแท้แน่นอน ชีวิตเป็นดังความฝัน

เพราะอาจเกิดอะไรขึ้นได้มากมายโดยที่เราไม่คาดคิด เหมือนกับความฝันของเรา

แต่ก่อนเคยคิดว่าชีวิตมีเหตุมีผล ผลนี้เกิดมาจากเหตุนี้ แต่หลายครั้งชีวิตก็มีบางสิ่งบางอย่างที่เราไม่เข้าใจ บางสิ่งบางอย่างที่หาต้นสายปลายเหตุไม่ได้ เหมือนเจ้าไวรัสนี่เอง จู่ๆมันก็โผล่ออกมาจากซอกไหนก็ไม่รู้ แล้วก็มาล้างผลาญผู้คน

แต่ไม่มีอะไรใหม่ภายใต้ดวงอาทิตย์!

สิ่งเลวร้ายที่เกิดขึ้นวันนี้ก็เคยเกิดขึ้นเมื่อหลายสิบปีหลายร้อยปีมาแล้วและเราก็ผ่านมาได้

ตอนเป็นเด็กจำได้ว่ามีโรคไข้ทรพิษ (smallpox) ระบาดและผู้คนตายกันมากมาย เคยได้ยินว่าคนเป็นไข้ทรพิษสมัยก่อนเขาให้นอนบนใบตอง และจะถูกทิ้งให้ตายอย่างเวทนา ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้เลย เพราะเชื้อมันอยู่ที่แผลพุพองตรงผิวหนัง

แต่เดี๋ยวนี้ ไข้ทรพิษหายไปจากโลกนี้แล้ว!

มันหายไปจนเราแทบจะลืมว่าครั้งหนึ่งมันเคยน่าสะพึงกลัวเพียงใด เอาเข้าจริง เด็กรุ่นใหม่อาจไม่เคยได้ยินชื่อโรค “ไข้ทรพิษ” เลยก็ได้

วันหนึ่งไม่ไกลเกินรอ เจ้าโควิดนี้ก็จะไม่ใช่โรคที่น่ากลัวอีกต่อไป

บทเรียนสอนลูกวันนี้

(โดยเฉพาะลูกที่อยู่ในช่วงวัยรุ่นน้อย ที่กำลังทำความเข้าใจโลกรอบตัว และอาจกำลังสับสนงุนงง)

คือชีวิตเป็นเหมือนความฝัน อาจจะเกิดอะไรขึ้นก็ได้ แต่ถ้าเรายังคงพายเรือลำน้อยของเราไปเรื่อยๆ ไม่ยอมหมดหวัง พายอย่างอ่อนโยน ออมแรงไว้บ้างในบางจังหวะ จ้วงน้ำให้แรงบ้างเมื่อถึงคราวจำเป็น พายด้วยใจร่าเริง อย่าให้ความหวาดกลัวเกาะกินใจ