#บ้านคือวิมานของเรา แต่สำหรับบางคนหลีกเลี่ยงในการ อยากกลับบ้าน ?

ไปเที่ยวต่างประเทศ ไม่ว่าจะสวยงาม ตื่นเต้น สนุกสนานแค่ไหน ในที่สุดก็อยากกลับบ้าน

เมื่อวานกลับถึงบ้านแล้ว รู้สึกจริงๆเลยว่า บ้านคือวิมานของเรา Home sweet home.

แต่มีหลายบ้านที่ไม่ใช่วิมาน ไม่ใช่ที่ที่ลูกอยากจะกลับไป…

นึกถึงหลายเคสที่ได้ดูแล ลูกชายและลูกสาว หนุ่มหล่อสาวสวยฉลาด มีความสามารถ แต่ลงเอยด้วยโรคซึมเศร้า พยายามฆ่าตัวตาย ก้าวร้าว สอบตก หนีเรียน ติดยา ท้องในวัยเรียน และปัญหาอื่นๆอีกมากมาย

ลูกชายและลูกสาวเหล่านี้เริ่มต้นด้วยความรู้สึก…..

อยากอยู่นอกบ้าน มากกว่าอยู่ในบ้าน
อยากหัวเราะกับเพื่อน มากกว่าหัวเราะกับพ่อแม่
อยากคุยกับเพื่อน มากกว่าคุยกับพ่อแม่
อยากเฮฮาปาร์ตี้ กับเพื่อนมากกว่าสังสรรค์กับครอบครัว
อยากไปเที่ยวผับ มากกว่านอนเล่นที่บ้าน
อยากไปดื่ม กินกับแกล้มที่ร้านหน้ามอ มากกว่ากินข้าวบ้าน
ยินดีที่จะเสี่ยงกับอันตรายนอกบ้าน มากกว่าอยู่อย่างปลอดภัยในบ้าน

เพราะที่บ้านไม่มีความสุข
เพราะบ้านไม่มีเสียงหัวเราะ
เพราะคนที่บ้านไม่เชื่อมโยงกัน
เพราะพ่อแม่ไม่เข้าใจลูก
เพราะพ่อแม่ไม่รู้ว่า เมื่อโตเป็นวัยรุ่นแล้ว ลูกต้องการสิ่งที่แตกต่างไปจากในวัยเด็ก

เมื่อลูกเข้าวัยรุ่น คุณต้องเปลี่ยนวิธีการเลี้ยงดู
ต้องมีเทคนิคใหม่ในการพูดคุยกับลูก
ต้องปรับระยะใกล้และห่างใหม่
ต้องสอนด้วยวิธีใหม่ เพราะวิธีเดิมไม่ได้ผลอีกต่อไปแล้ว