ฤาความรักจะเป็นเหมือนข้อสะโพก ความรักไม่เหมือนเดิม

หนึ่งเดือนที่ผ่านมานี้มีอาการข้อสะโพกอักเสบ ปวดลึกๆ ลงน้ำหนักไม่ได้ ทำให้ต้องใช้ไม้เท้าช่วยเดิน ตอนกลางคืนก็ปวด นอนไม่หลับ ต้องคอยระวังทั้งท่านอน ท่านั่ง ท่าเดิน เพราะบางท่าจะปวดมาก
ไปทำ MRI พบว่ามีเนื้อเยื่อในข้อฉีก ที่เรียกว่า acetabular tear
ชีวิตไม่เหมือนเดิม เคยคล่องแคล่วกลายเป็นทำอะไรไม่ค่อยได้ เคยเดินเร็วกลายเป็นเดินช้า เคยสบายกลายเป็นปวด
ตอนนี้ต้องทำกายภาพบำบัด เพื่อฟื้นฟูกล้ามเนื้อให้แข็งแรง จะได้ช่วยพยุงข้อไว้ไม่ให้เจ็บมาก
ตื่นเช้ามาก็ต้องปรับใจ อยู่อย่างสงบสุขให้ได้ แผ่เมตตาให้ร่างกายตัวเอง สงบกับความรู้สึกเจ็บ ถือเป็นโอกาสที่จะได้พัก ได้ดูแลตัวเอง
หมอกระดูกบอกว่า ทำอะไรให้ช้าลง ระวังให้มากขึ้น งดกิจกรรมที่ทำให้ข้อบาดเจ็บ ถ้าไม่ทำให้ดี เดี๋ยวจะรุนแรงขึ้น แล้วต้องผ่าตัดนะ!!!
คิดๆไปความรักก็คล้ายข้อสะโพกหรือเปล่า? วันเวลาผ่านไปโดยที่เราไม่รู้ตัว ความเสื่อมเกิดขึ้นทีละเล็กทีละน้อย จนวันหนึ่ง ก็ถึงจุดที่เจ็บเกินทน
เจ็บแล้วก็ต้องมาพินิจใคร่ครวญว่ามีอะไรผิดพลาดไป และจะแก้ไขตรงไหนให้ดีขึ้น
แต่มันไม่เหมือนเดิมแล้ว (ความรักไม่เหมือนเดิม) ก็ต้องหัดอยู่กับมัน ยอมรับว่ามันเปลี่ยนไป ไม่หวานชื่น เหมือนข้อที่เสื่อมลงตามกาลเวลานั่นเอง
ค่อยๆฟื้นฟูความรัก เหมือนฟื้นฟูกล้ามเนื้อทีละมัด (ขอย้ำว่าต้องทำทีละมัดจริงๆ จึงจะได้ผล) อ่อนโยนให้มากขึ้น ระวังตัวเวลาจะทำอะไร ระวังคำพูด ระวังความคิด ระวังปฏิกิริยาที่ทำต่อกัน จะได้ไม่เจ็บซ้ำช้ำเกินกว่าที่เป็นอยู่
ถ้าค่อยๆดูแล ค่อยๆทำแต่ละวันให้ดี คงทำให้สายใยความรักแข็งแรงขึ้นบ้าง เหมือนเส้นใยกล้ามเนื้อนั่นแหละ
ดูแลความรักใหม่ให้ดี ก็คงไม่ต้อง “เฉือน” คนที่เคยรักออกไปจากชีวิต และต้องใส่ข้อเทียมเข้าไปแทน!
แต่เอ๊ะ! คนไข้ที่นั่งรอข้างๆเล่าว่า เปลี่ยนข้อใหม่ ใส่ของเทียมแล้วสบายกว่าเดิม
งั้น….เอาที่สบายใจก็แล้วกัน!
(ใครไม่อยากใส่ข้อเทียม ต้องเรียนออนไลน์คอร์ส “ติวเข้มชีวิตคู่” 55)