5 ข้อ กับความวิตกกังวลในการจากพราก Separation Anxiety

มีผู้ถามมาใน inbox เกี่ยวกับเรื่องพ่อแม่ทำงานกรุงเทพแล้วต้องฝากลูกอายุขวบครึ่งให้อาม่าเลี้ยง พ่อแม่กลับไปหาลูกวันเสาร์อาทิตย์ พอจะเอาลูกมานอนด้วย ลูกก็ร้องหาอาม่าตลอดคืน จะทำอย่างไรดี ?

พ่อแม่ที่มีลูกเล็ก ๆ มักจะเจอกับปัญหานี้ เดี๋ยวนี้หาคนเลี้ยงเด็กค่อนข้างยากและคนที่เราไว้ใจก็คือ ปู่ย่าตายายของเราเอง

สิ่งที่เกิดขึ้นกับหนูน้อยคนนี้ก็คือความวิตกกังวลในการจากพรากที่เรียกว่า separation anxiety อันที่จริงความวิตกกังวลนี้เป็นสิ่งปกติในการเติบโต มันทำให้เด็กพยายามอยู่ใกล้ผู้ที่เลี้ยงดู ไม่เดินออกไปสะเปะสะปะแล้วเป็นอันตราย  (ถ้าไม่มี ก็แปลว่าผิดปกติ เช่นเด็กออทิสติก จะไม่มี separation anxiety)

ความกังวลในการจาก (separation anxiety)

จะเริ่มมีเมื่ออายุประมาณุ 8 เดือนและจะมากขึ้น้เรื่อยๆ เมื่ออายุ 2 ขวบก็จะค่อยๆลดลง

ในช่วง 1-2 ขวบถ้าคุณไม่ได้เลี้ยงลูกเองทุกวัน ลูกก็จะไม่ติดคุณ หากให้อาม่าเลี้ยง ลูกจะร้องไห้หาอาม่าแน่ ๆ อย่างนี้ไม่ได้แปลว่าไม่รักพ่อแม่นะคะ เด็กยังไม่รู้หรอกว่าคำว่าพ่อแม่หมายความว่ายังไง เด็กรู้แต่ว่าใครอยู่ใกล้ฉัน ใครป้อนนม ใครอุ้มฉันบ่อย ๆ เด็กจะชินกับใบหน้าของคนนั้น

ขอแนะนำว่า

1. อย่าหงุดหงิดกับลูกเวลาลูกร้องหาอาม่า
2. ควรมาหาลูกให้บ่อยขึ้น ลูกจะได้คุ้นเคยกับคุณมากขึ้น
3. ควรเอาลูกมานอนด้วย หลังจากเด็กหลับไปแล้ว
4. แต่หากลูกร้องไห้งอแงมาก อย่าฝืนลูกเลย
5. ใจเย็น ๆ รอเวลา พอใกล้สามขวบ อะไร ๆ จะง่ายขึ้น   แต่ถ้าไปฝืนเด็ก ความกังวลในการจาก อาจจะอยู่นานกว่าปกติ

ในเด็กบางคนอาจจะอยู่นานจนกระทั่งอายุ 7- 8 ขวบ และอาจกลายเป็นอาการไม่ยอมไปโรงเรียนในที่สุด

#ปั้นใหม่ #เลี้ยงลูกใหม่ปั้นให้ดี